Entri Populer

Senin, 09 Januari 2012

Pandangan Hirup Urang SUNDA

Pandangan Hirup Urang SUNDA
Kintunan : Mang Alip
(Tina Dokumen SALAKANAGARA)

1.Urang Sunda sabage pribadi

((Kudu hade gogog hade tagog))
Urang Sunda diharepkeun sajabaning ngabogaan rupa jeung awak nu tegep, pantes, oge ngabogaan budi jeung sikep nu hade.

((Nyaur kudu diukur nyabda kudu diungga))
Urang Sunda kudu bisa ngandalikeun lisan, ngomong kudu aya maksud jeung tujuan nu bener, cumarita kudu diatur sangkan teu nganyeurikeun batur.

((Sacanggreud pageuh sagolek pangkek))
Urang Sunda mah kudu ngabogaan sikep nu tandes, konsisten, henteu jalir jangji. Pengkuh dina bebeneran

((Ulah lali ka purwadaksina))
Urang Sunda kudu tetep sederhan , teu meunang kaleuleuwihan dina enggoning ngalakonan kahuripan, kudu inget ka asal. Asal jelema mah teu boga nanaon, euwueh nu kudu dipikareueus kabeh ge milik nu maha suci Tuhan YME

2.Hubungan jeung nu nyiptakeunnana

((Mulih ka jati mulang ka asal))
Urang Sunda kudu inget yen jelema mah diciptekeun ku Tuhan YME, oge bakal maot balik deui ka nu bogana

((Dihin pinasti anyar pinanggih))
Urang Sunda kudu percaya sagala rupa kajadian teh kabeh lantaran ijin ti Tuhan YME

((Nimu luang tina burang))
Urang Sunda kudu yakin yen sagala kasusah tangtu aya hikmahna, nu kudu di teang hikmah tina sagala kajadian eta.

3.Hubungan jeung lingkungan social

((Kudu silih asih, silih asah jeung silih asuh))
Urang Sunda kudu hirup rukun silih pikanyaah, silih simbeuh ku kadeudeuh.

((Pondok jodo panjang baraya))
Urang Sunda kudu boga kayakinan sanajan lain jodo tapi babarayaan/ duduluran mah teu meunang pegat

((Ulah ngaliarkeun tales ateul))
Urang Sunda teu meunang nyebarkeun isu/ berita, nu can tangtu benerna komo deui nu teu bener.

((Bengkung ngariung bongkok ngaronyok))
Sanajan susah, kudu tetep babarengan

((Nyuhunkeun bobot pangayun timbang taraju))
Kaadilan nyaeta milik sakabeh jelema, kitu oge urang sunda kudu miharep diperlakukeun adil, oge kudu nagbogaan rasa kadilan ka sasama

((Lain palid ku cikiih, lain datang ku cileuncang))
Urang Sunda mah lamun dating kahiji tempat kudu boga pamaksudan nu puguh, jadi unggal rek indit-inditan kamana wae, rek hadir dimana wae oge tinangtu boga tujuan

((Taraje nanggeuh dulang tinande))
Urang Sunda mah lamun dibere pancen naon wae kudu ngajalankeun kawajiban nu bener.

4.Hubungan jeung lingkungan alam

((Manuk hiber ku jangjangna, jalma hirup ku akalna))
Urang Sunda ngabogaan kayakinan yen tiap-tiap mahluk boga carana sorangan dina kajalankeun kahirupannana

((Jawadah tutung biritna, sacara-carana))
Urang Sunda mah kudu ngahargaan kana kabiasaan batur sanajan beda jeung urang sorangan

5.Kamajuan lahiriah ku jalan taat kana norma-norma

((Ulah pagiri-giri calik, pagirang-girang tampian))
Urang Sunda teu menang parebut kakawasaan atawa jabatan

((Ulah ngukur baju sasereg awak))
Urang Sunda teu meunang ningali masalah tina kapentingan pribadi

((Ulah nyaliksik ku buuk leutik))
Urang Sunda mah teu meunang meres ka jelema leutik (rahayat)

((Ulah ngeok memeh dipacok))
Urang Sunda mah teu meunang mundur samemeh ihtiar

((Kudu bisa kabula kabale))
Urang Sunda mah kudu bisa hirup dimana wae, wawuh/gaul jeung saha wae (fleksibel)

((Mun teu ngopek moal nyapek, mun teu ngakal moal ngakeul, mun teu ngarah moal ngarih))
Urang Sunda mah kudu bisa usaha satekah polah (maksimal) keur nedunan pangabutuh.

Kamis, 05 Januari 2012

SISINDIRAN PANGGEUING KEUR UMMAT ( II )

SISINDIRAN PANGGEUING KEUR UMMAT ( II )

# Rék nyaba ka lembur binbul
  Ngaborongkol ti Mang Yaya
  réa jalma ngaku rosul
  barong tong dipercaya

# Kaditu ka margahayu
   Cirengit wétaneunnana
   Ngaku_ngaku nampa wahyu
   Geus leungit akal séhatna

# Jang Usup nyaba ka mana
  Mun tuang nyimpang ka warteg
  Hirup di jaman ayeuna
  Kuatan iman sing Panceg

# Muara tuluy cikundul
   Ngaliwat ka lebah pasar
  Jelema nu ngaku Rosul
  Eta mah nu gélo anyar

# Di sawah réa jarami
   Ditumpuk dina parigi
   Mun rajin silaturrahmi
  Tinangtu ditambah rizki


# Ngala hurang jeung bi sahmi
   Disarengan ku bi enur
   Mun urang silaturrahmi
  Tinangtu  panjang umur

# Ngala hurang sisi sawah
  Ulah hilap mawa wadah
  Upama meunang kabungah
  Ucapkeun “Alhamdulillah”

# Nyandak parang ti si abah
  Bet kalahkah hilap deui
   Mun urang meunang musibah
   Bacakeun “inna lillahi”.


SISINDIRAN PANGGEUING KEUR UMMAT ( I )

Sisindiran Panggeuing keur ummat (I)

SISINDIRAN  PANGGEUING (I)

# Ka Cairo meser tomat
Tolombong wadah pisitan
Upami tos beres shalat
Kade tong hilap wiridan

# Ngaliwat ka pasawahan
Ka tonggoh Ka bimiagung
Nu wajib diibadahan
Alloh NU Maha Agung

# Ti sawah nu palih tonggoh
Ngaliwat bumi Mang Toto
Ibadah Parentah Alloh
Nabi Muhammad keur conto

# Sawah kebon anu tonggoh
Balong kedah dicaian
Ibadah kedah ka Alloh
Tong dua kapercayaan


 # Sarua acan Bayaran
Duitna duka kamana
Midua kapercayaan
Nu kitu musyrik ngarana

#Di sawah ngadon maracul
Nu tuang Katinggal era
Ibadah teu nyonto Rosul
Disebatna Bid’ah tea

# ka Cikade Cisandari
Rek nyaba ka Cikaramat
Kade di jaman kiwari
Rea anu nyasarkeun ummat

Arek nyusul ka cipancir
Arinditna poe ahad
Rasul Alloh anu akir
Nyaeta Nabi Muhammad


Cag sakieu heula...........

(Dicutat : tina  Majalah Sunda IBER ( BASANA MOAL BASI), no. 48/taun xl/8 shafar 1429 H/15 pebwari 2008 M.")


Rabu, 04 Januari 2012

"TINA jeung TI NU, DINA jeung DI NU, KANA jeung KA NU"


“TINA jeung TI NU, DINA jeung DI NU, KANA jeung KA NU”
Antara tina jeung ti nu, dina jeung di nu, kana jeung ka nu
Kadieunakeun remen kabandungan nu cacarita sok patukeur antara kecap-kecap nu disebut dina judul ieu tulisan. Padahal jelas bédana.
  1. Kecap tina nyaéta kecap pangantét nuduhkeun tempat asal leutik atawa barang asal (bahan). Dina kalimahna gé langsung dituturkeun ku kecap barang. Béda jeung ti nu, nyaéta kecap pangantét (ti) geus ditambahan ku kecap gaganti payambung(nu), nu dituturkeun ku katerangan anu teu tangtu. Boh obyék atawa katerangan.
Conto larapna dina kalimah:
  1. Comro dijieunna tina sampeu. (lain ti nu sampeu)
Tina tangkal jambu, Jang Udi nalingakeun munding nu keur diangonna.
  1. Jang Udi nalingakeun munding nu keur diangonna ti nu luhur. (teu disebutkeun naon nu luhur téh, naha tatangkalan, saung ranggon atawa nu séjénna), dina harti tempatna teu pasti.
“Ti saha dibéré duit téh?” Ceu Tati nanya ka anakna.
“Duka teu kenal, da ti itu tuh, ti nu keur calik” témbal anakna. Di dieu teu jelas saha ‘nu keur calik’ téh? Naha lalaki atawa awéwé?

  1. Kecap dina nyaéta kecap pangantét nuduhkeun tempat nu heureut, nyaéta bisa katempo sageblengna (upamana: meja, korsi, lomari, palang dada, lapangan jsb). Dina kalimahna gé langsung dituturkeun ku kecap barang nu dipaké tempat. Béda jeung di nu, nyaéta kecap pangantét nuduhkeun tempat lega(di) geus ditambahan ku kecap gaganti payambung(nu), nu dituturkeun ku obyék teu langsung atawa katerangan anu teu tangtu.

Conto larapna dina kalimah:
  1. Buku téh sok wéh ditunda dina méja. (lain di nu méja)
  2. Tutundaan téh kudu di nu luhur bisi kahontal ku budak. Di dieu teu jelas naon nu luhur téh. Naha lomari, palang dada, atawa di para? Teu tangtu, pokona mah nu luhur weh.

  1. Kecap kana nyaéta kecap pangantét nuduhkeun tempat/barang nu ukuranana leutik. Dina kalimahna gé langsung dituturkeun ku kecap barang nu dipaké tempat. Béda jeung ka nu, nyaéta kecap pangantét (ka) geus ditambahan ku kecap gaganti payambung(nu), nu dituturkeun ku katerangan anu teu tangtu, boh barang atawa tempat.

Conto larapna dina kalimah:
  1. Tidagor kana tihang (lain ka nu tihang)
Duit téh dibeulikeun kana pakéan
  1. Mending bikeun wé duit téh ka nu butuheun (teu jelas/teu tangtu nu butuheun téh saha-sahana)

Conto-conto nu séjénna:
Kuring nyokot pakéan tina lomari
Emas téh ditunda dina cepuk
Sangu diwadahan kana piring
            Tentara ngawaskeun musuhna ti nu buni
“Enya mah wani, tuh cokot di nu jangkung gedé”, cenah bari nunjuk ka hiji dedegan nu keur nangtung sisi jalan.
Ka nu sami-sami hadir di ieu riungan, sumangga dihaturanan kanggo ngadugikeun kamandangna.

Catetan: 
“Kajaba urang Sumedang nu sok maké kecap kanu, dinu jeung tinu téh. Éta mah kaasup basa dialék/basa wewengkon”, ceuk Kang Budi Rahayu Tamsyah basa kuring ngahaja ngolongan pamanggihna.
Cag.

Selasa, 03 Januari 2012

SALAT ZUHUR KETIKA IED HARI JUMAT SALAT ZUHUR KETIKA IED HARI JUMAT


SALAT ZUHUR KETIKA IED HARI JUMAT
SALAT ZUHUR KETIKA IED HARI JUMAT
Oleh:
Amin Saefullah Muchtar  [Ibnu Muchtar]


Ketika Nabi mengalami Iedul fitri terjadi hari Jumat, yaitu 1 Syawal 3 H/ 15 Maret 625 H, pagi harinya beliau melaksanakan salat ied dan siang harinya pun melaksanakan salat Jum’at. Hal itu dapat dipahami dari sabda Beliau ketika khutbah Ied:
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُ قَالَ قَدِ اجْتَمَعَ فِي يَوْمِكُمْ هَذَا عِيدَانِ فَمَنْ شَاءَ أَجْزَأَهُ مِنَ الْجُمُعَةِ وَإِنَّا مُجَمِّعُونَ - رواه أبو داود
Dari Abu Huraerah, dari Rasulullah saw. sesungguhnya beliau bersabda, “Telah berkumpul pada hari ini dua ied, siapa yang merasa cukup dari Jum’at (tidak melaksanakan salat Jum’at), sesungguhnya kami akan melaksanakan salat Jum’at.” H.r. Abu Daud.
Dalam riwayat Ibnu Majah dengan redaksi:
قَدِ اجْتَمَعَ فِي يَوْمِكُمْ هذَا عِيْدَانِ فَمَنْ شَاءَ أَنْ يَأْتِيَ الْجُمُعَةَ فَلْيَأْتِهَا وَمَنْ شَاءَ أَنْ يَتَخَلَّفَ فَلْيَتَخَلَّفْ
“Pada hari ini telah bersatu dua ied, maka siapa yang akan melaksanakan salat Jum’at maka datanglah, dan siapa yang akan meninggalkannya (tidak melaksanakannya), maka tinggalkanlah.” H.r. Ibnu Majah.
Sabda Rasul di atas menjelaskan bahwa bagi laki-laki yang telah melaksanakan Ied diberikan dua pilihan: Boleh (rukhsah) tidak melaksanakan salat Jum’at dan boleh pula melaksanakan solat Jum’at.
Kemudian pada masa kekhalifahan Ibnuz Zubair terjadi pula iedul Fitri pada hari Jum’at, yaitu 1 Syawal 64 H/29 Juni 713 M (Lihat, Fathul Bari,  III:129). Atha menjelaskan:
اجْتَمَعَ يَوْمُ جُمُعَةٍ وَيَوْمُ فِطْرٍ عَلَى عَهْدِ ابْنِ الزُّبَيْرِ فَقَالَ عِيدَانِ اجْتَمَعَا فِي يَوْمٍ وَاحِدٍ فَجَمَعَهُمَا جَمِيعًا فَصَلَّاهُمَا رَكْعَتَيْنِ بُكْرَةً لَمْ يَزِدْ عَلَيْهِمَا حَتَّى صَلَّى الْعَصْرَ  - رواه أبو داود
“Hari Jum’at dan Iedul Fitri telah berkumpul pada hari yang sama di zaman Ibnu Zubair. Ibnu Zubair berkata, ‘Dua ied berkumpul pada hari yang sama. Lalu ia menjama’ keduanya, yaitu salat dua rakaat (salat ied) pada pagi hari, ia tidak melaksanakan salat apapun (tidak salat zhuhur) sampai ia salat Ashar”. H.r. Abu Daud
Berdasarkan hadis ini, laki-laki yang melaksanakan salat Ied dipandang telah melaksanakan salat Jum’at. Ibnu Zubair tidak salat Jum’at lagi dan tidak pula salat zuhur. Amaliah Ibnu Zubair tidak menyalahi ketentuan syara, tapi justru mengamalkan sabda Rasulullah yang disampaikan pada khutbah ied-nya: Faman Sya-a ajza-ahu minal jumati.
Adapun pendapat yang menyatakan wajib   zuhur bagi yang telah salat ied dan tidak melaksanakan Jum’at, mereka berdasarkan kepada keterangan sebagai berikut.
عَنْ عَطَاءِ بْنِ أَبِي رَبَاحٍ قَالَ صَلَّى بِنَا ابْنُ الزُّبَيْرِ فِي يَوْمِ عِيدٍ فِي يَوْمِ جُمُعَةٍ أَوَّلَ النَّهَارِ ثُمَّ رُحْنَا إِلَى الْجُمُعَةِ فَلَمْ يَخْرُجْ إِلَيْنَا فَصَلَّيْنَا وُحْدَانًا – رواه أبو داود
Dari Atha bin Abu Rabah, ia berkata, “Ibnu Zubair salat mengimami kami pada hari ied di hari Jumat pada pagi hari, kemudian kami berangkat untuk Jumat tetapi beliau tidak datang menemui kami, maka kami salat sendiri” H.r. Abu Daud
Kata wuhdanan arti asalnya furada atau munfaridi (sendiri). Disebabkan wuhdanan artinya sendiri, maka berarti mereka melaksanakan salat zuhur di masjid dengan tidak berjama’ah. Salat mereka tidak dapat diartikan salat Jum’at karena salat Jum’at tidak boleh dilaksanakan sendiri-sendiri.
Tanggapan
Merupakan satu hal yang janggal bila para sahabat dan pembesar tabi’in pergi untuk melaksanakan Jum’at, lalu mereka datang ke masjid, ternyata imamnya (Ibnu Zuber) tidak hadir, maka mereka tidak jadi salat Jumat  dan akhirnya melaksanakan salat zuhur bersama tapi tidak berjama’ah alias masing-masing. Benarkah demikian maksud hadis di atas? Kalau kita perhatikan hadis di atas dengan cermat, ternyata hadis di atas dimulai dengan kata-kata Ruhna Ilal jum’ati (kami berangkat untuk Jumat), hal ini tentu saja maksudnya salat jum’at yang biasa diimami oleh amirul mukminin Abdullah bin Zubair. Tetapi ternyata beliau tidak datang sehingga akhirnya mereka melaksanakan salat jum’at dengan mengangkat imam dari kalangan mereka sendiri. Dan itulah arti fashalaina wuhdanan. Hal itu lebih dipertegas oleh pernyataan Atha bin Abu Rabbah.
تَسَقَّطَ الْجُمْعَةُ وَالظُّهْرُ مَعًا فِي ذلِكَ الْيَوْمِ فَلاَ صَلاَةَ بَعْدَ الْعَصْرِ إِلاَّ الْعَصْرَ
“(Kewajiban salat) Jumat dan Dzuhur itu dua-duanya gugur pada hari itu, maka tidak ada salat setelah salat ied selain salat Ashar” Aunul Ma’bud, juz III, hal. 288
Perlu diketahui bahwa Atha bin Abu Rabbah adalah orang yang langsung mengalami kejadian tersebut di atas. Beliau yang menceritakan bahwa Abdullah bin Zubair melaksanakan salat ied, tidak melaksanakan Jum’at juga tidak melaksanakan salat  zuhur.
Kaifiyat berubah?
Ada orang yang berpendapat bahwa bila ied jatuh pada hari Jumat, maka kaifiyat pelaksanaan iednya itu dimulai oleh khutbah kemudian salat. Hal ini sebagaimana diperbuat oleh Ibnu Zubair.
Perlu diketahui bahwa peristiwa iedul fitri pada hari Jum’at (64 H) pada masa kekhilafahan Ibnu Zubair diceritakan oleh dua orang, yaitu
Pertama: Wahab bin Kaisan (W. 127 / 129 H), tabi’in wushtha, tinggal dan wafat di Madinah
وَهْبُ بْنُ كَيْسَانَ قَالَ اجْتَمَعَ عِيدَانِ عَلَى عَهْدِ ابْنِ الزُّبَيْرِ فَأَخَّرَ الْخُرُوجَ حَتَّى تَعَالَى النَّهَارُ ثُمَّ خَرَجَ فَخَطَبَ فَأَطَالَ الْخُطْبَةَ ثُمَّ نَزَلَ فَصَلَّى وَلَمْ يُصَلِّ لِلنَّاسِ يَوْمَئِذٍ الْجُمُعَةَ فَذُكِرَ ذَلِكَ لِابْنِ عَبَّاسٍ فَقَالَ أَصَابَ السُّنَّةَ  - رواه النسائي وابن خزيمة والحاكم -
Dari Wahab bin Kaisan, ia berkata, “Dua ied (Hari Jum’at dan Iedul Fitri) telah berkumpul di zaman Ibnu Zubair, … hingga telah siang, kemudian ia keluar, lalu berkhutbah, dan memanjangkan khutbahnya, kemudian turun, lalu salat. Dan ketika itu, ia tidak salat (Jumat) mengimami orang-orang, lalu diterangkan pada Ibnu Abas, maka Ibnu Abas berkata, ‘Ia sesuai dengan sunah’. H.r. An-Nasai, Ibnu Khuzaimah, dan Al-Hakim.
Keterangan Wahab bin Kaisan menunjukkan bahwa waktu pelaksanaanya siang hari, dimulai oleh khutbah kemudian salat
Kedua: Atha bin Abu Rabbah (w. 114 H) tinggal dan wafat di Marwa
قَالَ عَطَاءٌ اجْتَمَعَ يَوْمُ جُمُعَةٍ وَيَوْمُ فِطْرٍ عَلَى عَهْدِ ابْنِ الزُّبَيْرِ فَقَالَ عِيدَانِ اجْتَمَعَا فِي يَوْمٍ وَاحِدٍ فَجَمَعَهُمَا جَمِيعًا فَصَلَّاهُمَا رَكْعَتَيْنِ بُكْرَةً لَمْ يَزِدْ عَلَيْهِمَا حَتَّى صَلَّى الْعَصْرَ  - رواه أبو داود و عبد الرزاق
Atha berkata, “Hari Jum’at dan Iedul Fitri telah berkumpul pada hari yang sama di zaman Ibnu Zubair. Ibnu Zubair berkata, ‘Dua ied berkumpul pada hari yang sama. Lalu ia menjama’ keduanya, yaitu salat dua rakaat (salat ied) pada pagi hari, ia tidak melaksanakan salat apapun (tidak salat zhuhur) sampai ia salat Ashar.” H.r. Abu Daud dan Abdur Razaq.
عَنْ عَطَاءِ بْنِ أَبِي رَبَاحٍ قَالَ صَلَّى بِنَا ابْنُ الزُّبَيْرِ فِي يَوْمِ عِيدٍ فِي يَوْمِ جُمُعَةٍ أَوَّلَ النَّهَارِ ثُمَّ رُحْنَا إِلَى الْجُمُعَةِ فَلَمْ يَخْرُجْ إِلَيْنَا فَصَلَّيْنَا وُحْدَانًا – رواه أبو داود
Dari Atha bin Abu Rabah, ia berkata, “Ibnu Zubair salat mengimami kami pada hari ied di hari Jumat pada pagi hari, kemudian kami berangkat untuk Jumat tetapi beliau tidak datang menemui kami, maka kami salat sendiri” H.r. Abu Daud
Keterangan Atha berbeda dengan Wahab bin Kaisan. Menurut Atha bahwa waktu pelaksanaanya pagi hari,  dimulai oleh salat, kemudian khutbah
وفي رواية للبخاري : قَالَ وَأَخْبَرَنِي عَطَاءٌ أَنَّ ابْنَ عَبَّاسٍ أَرْسَلَ إِلَى ابْنِ الزُّبَيْرِ فِي أَوَّلِ مَا بُويِعَ لَهُ إِنَّهُ لَمْ يَكُنْ يُؤَذَّنُ بِالصَّلَاةِ يَوْمَ الْفِطْرِ إِنَّمَا الْخُطْبَةُ بَعْدَ الصَّلَاةِ
Dan pada riwayat Al-Bukhari disebutkan: “Ia berkata, ‘Dan Atha telah menghabarkan kepadaku bahwa Ibnu Abas telah mengirim (surat) kepada Ibnu Zubair pada awal kekhalifahannya, yaitu tidak ada adzan untuk salat pada hari Iedul Fitri, khutbah itu hanya dilaksanakan setelah salat.
Memperhatikan kaifiyat pelaksanaan ied Rasulullah saw. dan para khulaur rasyidin, sebagaimana diterangkan pada beberapa riwayat berikut ini:
  1. Kaifiyat Rasul
عَنِ ابْنِ عُمَرَ قَالَ اجْتَمَعَ   عِيْدَانِ  عَلَى عَهْدِ رَسُوْلِ الله  صلى الله عليه وسلم  يَوْمُ فِطْرٍ وَجُمْعَةٍ فَصَلَّى بِهِمْ رَسُوْلُ اللهُ  صلى الله عليه وسلم  الْعِيْدَ ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَيْهِمْ بِوَجْهِهِ فَقَالَ …  - رواه الطبراني في الكبير و ابن أبي شيبة و عبد الرزاق و ابن خزيمة و والحاكم وابن الجارود -

Dari Ibnu Umar, ia berkata, “Dua ied berkumpul pada masa Rasulullah saw. yaitu Iedul fitri dan Jumat, maka beliau salat Ied mengimami mereka, kemudian beliau mengahadap mereka, lalu berkhutbah…” H.r. At-Thabrani, Ibnu Abu Syaibah, Abdur Razaq, Ibnu Khuzaimah, Al-Hakim, dan Ibnul Jarud
2. Kaifiyat Umar, Usman, dan Ali
عَنِ الزُّهْرِيِّ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو عُبَيْدٍ مَوْلَى ابْنِ أَزْهَرَ أَنَّهُ شَهِدَ الْعِيدَ يَوْمَ الْأَضْحَى مَعَ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ فَصَلَّى قَبْلَ الْخُطْبَةِ … قَالَ أَبُو عُبَيْدٍ ثُمَّ شَهِدْتُ الْعِيدَ مَعَ عُثْمَانَ بْنِ عَفَّانَ فَكَانَ ذَلِكَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ فَصَلَّى قَبْلَ الْخُطْبَةِ … قَالَ أَبُو عُبَيْدٍ ثُمَّ شَهِدْتُهُ مَعَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ فَصَلَّى قَبْلَ الْخُطْبَةِ
Dari Az-Zuhri, ia berkata, “Abu Ubaid maula Ibnu Azhar telah menceritakan kepada kami bahwa ia pernah mengalami iedul adha bersama Umar bin Al-Khathab, maka ia salat sebelum khutbah … Abu Ubaid berkata, ‘Kemudian aku mengalami ied bersama Usman bin Afan, yaitu pada hari Jumat, maka ia salat sebelum khutbah…Abu Ubaid berkata, ‘Aku mengalaminya pula bersama Ali bin Abu Thalib, maka ia salat sebelum khutbah…” H.r. Al-Bukhari dan Ibnu Hiban
maka kaifiyat Ibnu Zubair yang diterangkan oleh Atha sesuai dengan sunnah Rasul, dan sahabat lainnya. Sedangkan keterangan Wahab bin Kaisan tentang kaifiyat ied Ibnu Zubair mukhalafah (menyalahi sunah)
Kesimpulan
Kaifiyat pelaksanaan ied pada hari Jumat sebagaimana biasa, yaitu dimulai oleh salat kemudian khutbah.


17 PUPUH SUNDA ( II )


Maskumambang
Dikintun: koryati (202.51.230.139)
Kaping: 17.02.2004 09:52
Pupuh 11: Maskumambang
Duh manusa mana kaniaya teuing
teu aya rasrasan
abong ka mahluk nu laip
nyiksa henteu jeung aturan
Hulu abdi karaosna langkung nyeri
tulang asa bejad
tanduk mah pon kitu deui
taya raoskeuneunnana
Na dikinten abdi mo ngarasa nyeri
pedah kabisan
tapi yaktosna mah abdi
ngan bakating kumawula
Oge margi anjeun rupina ka abdi
miwarang jeung maksa
buktina disina jurit
kalawan jeung dihatean
Pileuleuyan dunya pisah sareng abdi
moal bisa panjang
abdi ningal bumi langit
rek mulang ka kalanggengan
jst.
Mijil
Pupuh 12: Mijil
Mesat ngapung putra Sang Arimbi
Jeung mega geus awor
Beuki lila beuki luhur bae
Larak-lirik ninggali ka bumi
Milari sang rai
Pangeran Bimanyu
Panambih:
Aduh Gusti nu Kawasa
Jisim abdi ageung dosa
Pangna abdi gering nangtung
Reh ka sepuh wantun nundung
———————-
Laras: Pelog
Vokal: Seniman/wati
 RRI Bandung
Sumber: Dokumen
 RRI Bandung
Encryptor: Ki Hasan (khs579@yahoo.@#$%&)
Titimangsa: 10 September 2004
Pangkur
Watek: nafsu, lumampah atawa sadia rek perang.
Unggal Pada diwangun kutujuh Padalisan.
Pupuh 13: Pangkur
Seja nyaba ngalalana ( 8 – a )
ngitung lembur ngajajah milang kori ( 12 – i )
henteu puguh nu dijugjug ( 8 – u )
balik paman sadaya ( 7 – a )
nu ti mana tiluan semu rarusuh ( 12 – u )
Lurah Begal ngawalonan ( 8 – a )
“Aing ngaran Jayapati”( 8 – i )
Panambih:
Euleuh itu budak gembul
Awak gembru bayuhyuh gawena kedul
Ukur heuay jeung nundutan
Ka sakola unggal poe kabeurangan
He barudak tong nurutan
Ka nu gembul kokomoan
Bisi kedul jeung ogoan
Awal akhir katempuhan
————————-
Laras: Salendro
Vokal: Seniman/wati
 RRI Bandung
Sumber: Dokumen
 RRI Bandung
Encryptor: Ki Hasan (khs579@yahoo.@#$%&)
Titimangsa: 11 September 2004
Pucung
Watekna piwuruk, wawaran, atawa mepelingan.
Unggal Pada diwangun ku opat Padalisan.
Pupuh 14: Pucung
Estu untung nu bisa mupunjung indung ( 12 – u )
jeung nyenangkeun bapa ( 6 – a )
tanda yen bagjana gede ( 8 – e )
hitup mulus kaseundeuhan ku berekah ( 12 – a )
Lutung buntung luncat kana tunggul gintung
Monyet loreng leupas
luncat kana pager dengdek
Bajing kuning jaralang belang buntutna
Panambih:
Hayu batur urang diajar sing suhud
Ulah lalawora bisi engke henteu naek
Batur seuri urang sumegruk nalangsa
————————
Laras: Salendro
Vokal: Seniman/wati
 RRI Bandung
Sumber: Dokumen
 RRI Bandung
Encryptor: Ki Hasan (khs579@yahoo.@#$%&)
Titimangsa: 11 September 2004
Sinom
Watekna gumbira.
Unggal Pada diwangun ku salapan Padalisan.
Contona :
Di wetan fajar balebat ( 8 – a )
panon poe arek bijil ( 8 – i )
sinarna ruhay burahay ( 8 – a )
kingkilaban beureum kuning ( 8 – i )
campur wungu saeutik ( 7 – i )
kaselapan semu biru ( 8 – u )
tanda Batara Surya ( 7 – a )
bade lumungsur ka bumi ( 8 – a )
murub mubyar langit sarwa hurung herang ( 12 – a )
Pupuh 15: Sinom
Warna-warna lauk empang
Aya nu sami jeung pingping
Pagulung patumpang-tumpang
Ratna Rengganis ninggali
Warnaning lauk cai
Lalawak pating suruwuk
Sepat pating karocepat
Julung-julung ngajalingjing
Sisi balong balingbing, sisi balungbang
Panambih:
Harta pada nareangan
Harti pada narabahan
Harta harti sarwa guna
Pada bisa mere bukti
Bisa hasil sapaneja
Sok nyumponan cita-cita
Harta harti song mangpaat
Dapon diraksa taliti
———————-
Laras: Madenda
Vokal: Seniman/wati
 RRI Bandung
Sumber: Dokumen
 RRI Bandung
Encryptor: Ki Hasan (khs579@yahoo.@#$%&)
Titimangsa: 11 September 2004
Pupuh 16: Wirangrong
Barudak mangka ngalarti
Ulah rek kadalon-dalon
Enggon-enggon nungtut elmu
Mangka getol mangka tigin
Pibekeleun sarerea
Modal bakti ka nagara
Panambih:
He barudak mangka ngarti
Ulah rek kadalon-dalon
Nungtut elmu jeung pangarti
Masing rajin soson-soson
Pibekeleun hirup tandang
Modal bakti ka nagara
Lemah cai anu urang
Perlu dijaga dibela
Wirangrong
Pupuh 16: Wirangrong
Barudak mangka ngalarti
Ulah rek kadalon-dalon
Enggon-enggon nungtut elmu
Mangka getol mangka tigin
Pibekeleun sarerea
Modal bakti ka nagara
Panambih:
He barudak mangka ngarti
Ulah rek kadalon-dalon
Nungtut elmu jeung pangarti
Masing rajin soson-soson
Pibekeleun hirup tandang
Modal bakti ka nagara
Lemah cai anu urang
Perlu dijaga dibela